…Pewien kapłan w pierwszą niedzielę Adwentu na kazanie przyniósł budzik i nie wahając się włączył alarm. Było wiele radości wśród słuchaczy. Ale gest był bardzo wymowny- zbudź się,czuwaj. Chrystus mówi:”Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie”…
…Co to znaczy skutecznie czuwać wobec przyjścia Chrystusa- tego najbliższego podczas Bożego Narodzenia, tego na końcu naszego życia i tego ostatecznego przyjścia na końcu czasów? Czuwać to przede wszystkim trwać w stanie łaski uświęcającej, właściwie przeżywać niedzielną Mszę św., rozwijać osobistą i rodzinną modlitwę, nieustannie porównywać własne życie z ewangelicznym ideałem, karmić się Słowem Bożym, uczestniczyć w życiu Kościoła. Takiego czuwania życzę wszystkim na progu tegorocznego Adwentu…

…Święta Matka Teresa z Kalkuty mówiła kiedyś, że nigdy nie zapomni spotkania z rodziną, do której należało kalekie , niepełnosprawne dziecko. Zakonnica wskazując na malucha, spytała, jak ma na imię. Usłyszała wówczas piękną i głęboką odpowiedź: „Nazywamy go profesorem miłości, tyle przecież uczymy się od niego”….
…Dla nas Profesorem Miłości jest Chrystus. Miłość bowiem jest sercem Jego życia i nauczania.Ze wszystkich zaś czynów miłości, jakich nasz Zbawiciel dokonał na ziemi, żaden nie przemawiał do nas bardziej niż Jego śmierć na krzyżu. Dziś czcimy naszego Króla. Niech wiecznie króluje w naszych sercach…

…Kiedy w grudniu 1975 r.odwiedził papieża metropolita chalcedoński Meliton, on, Paweł VI, wobec 14 kardynałów i 20 biskupów i dziennikarzy ukląkł przed nim i ucałował jego stopy, przepraszając go za wszystkie grzechy, jakie popełnił Kościół katolicki wobec „Kościoła siostrzanego”. Ujęty tym gestem Meliton pragnął uczynić to samo, ale papież mocnym uściskiem nie pozwolił. Na widok tego krzyknął jeden z greckich dziennikarzy: „Tylko człowiek wielki umie się tak upokorzyć, tylko święty mógł to uczynić”…
…Weźmy do ręki Ewangelię, bo tam jest zawarta mądrość Boża. Przemyślmy ją i w jej świetle starajmy się budować nasze codzienne życie, a z pewnością będziemy zmierzać do celu, jakim jest nasze zbawienie…

…Niemiecki poeta Reiner Maria Rilke mieszkał przez pewien czas w Paryżu. W drodze na uniwersytet, idąc w towarzystwie francuskiej przyjaciółki,mijał codziennie żebraczkę. Nigdy jej nic nie dawał, podczas gdy przyjaciółka czasem rzucała jakąś monetę. Pewnego dnia zapytała: „Dlaczego nic nie dasz tej biedaczce?”Odparł: „Powinniśmy podarować coś jej sercu, a nie jej dłoniom”. Następnego dnia Rilke przyniósł przepiękną, zaledwie rozkwitłą różę i włożył ją w ręce żebraczki. Nieoczekiwanie kobieta odeszła, przyciskając kwiat do piersi. Przez cały tydzień nikt jej nie widział. „Ciekawa jestem, z czego żyła przez te wszystkie dni”- rzekła młoda przyjaciółka poety. „Żyła róża”- odparł Rilke…
….Przez dzisiejsze Słowo Pan Bóg zachęca nas do ofiarności. On nam dał wszystko. Ofiarował nawet swojego Syna dla naszego zbawienia. Pragnie, abyśmy również ofiarowali Mu wszystko, całe nasze życie.  Nie zostawiajmy żadnych jego rejonów tylko dla siebie.Jedynie ofiarowanie ich Bogu może przynieść piękny owoc…