…Podobno św. Arseniuszowi żyjącemu jako pustelnik w puszczy, ukazał się pewnego dnia anioł i rzekł: -Chodź, pokaże ci robotę ludzi.Poprowadził go w zarośla, zza których mógł on obserwować pracującego w lesie mężczyznę. Człowiek ten rąbał drzewo i kładł na rozłożone sznury, aby je potem nieść. Gdy nakładł trochę gałęzi, próbował, czy je podniesie. A gdy podniósł, rąbał jeszcze, dokładał i znowu próbował podnieść. Gdy zaś tyle już nakładł, że nie mógł podnieść, zostawił drzewo i odszedł…
…Legenda ta pokazuje mechanizm działania grzechów na życie człowieka. Ludzie grzeszą, popełniają kolejne złe czyny i zamiast czym prędzej się z nich otrząsnąć, dokładają do tych starych coraz to nowe. Aż wreszcie nagromadziwszy ich ponad miarę, nie myślą już o podźwignięciu. Odsuwają myśl o spowiedzi i gubią swe życie.
Dzisiejsza Ewangelia zwraca naszą uwagę na postawę dwóch synów. Obyśmy wzięli przykład z tego drugiego syna, który w  odpowiednim czasie nawrócił….

        Jedenasta godzina

Trzeba odłożyć „na czarną godzinę” – mówi się nieraz z myślą o ostatnich chwilach życia. Wielu z nas śmierć kojarzy się z czarnym kolorem.

A przecież to ma być godzina jasna – naszego spotkania z tym, który nas naprawdę kocha. Godzina szczęśliwa, o jaką tyle razy modlimy się do Matki Bożej w każdym Pozdrowieniu Anielskim.
W ostatnich chwilach życia możemy jeszcze otrzymać wszystkie łaski – podobnie jak robotnicy jedenastej godziny spotkali się z dobrocią Pana.

ks. Jan Twardowski, Wszędy pełno Ciebie,

…William Szekspir powiedział: „Przebaczenie jest podwójnie błogosławione. Bóg błogosławi temu, który przebaczył i temu, który tego przebaczenia dostąpił”. Najpiękniejszy przykład przebaczenia dał sam Chrystus, kiedy modlił się na krzyżu za tych, którzy Go krzyżowali: „Ojcze odpuść im, bo nie wiedzą co czynią”.
Kiedy my staniemy oko w oko z problemem- chować w sercu urazę- albo przebaczyć- przypomnijmy sobie to ,jak Chrystus patrzył na swoich prześladowców. Naśladujmy w przebaczaniu miłosiernego Boga, naszego najlepszego Ojca. Jego przebaczeniu i miłosierdziu zawdzięczamy, że dalej istnieje świat i ludzkość, pomimo tylu zbrodni, grzechów i zła…

..Pewna młoda matka postanowiła przykładnie ukarać swego najstarszego syna. Aby kara była bardziej pedagogiczna i skuteczna, matka poleciła, aby „winowajca” poszedł do ogrodu i sam przyniósł kij, potrzebny do wyegzekwowania sprawiedliwości. Chłopiec wyszedł posłusznie i po jakimś czasie wrócił ze spuszczoną głową: „Mamo, kija nie mogłem znaleźć, ale tutaj masz kamień, którym możesz we mnie rzucić”. Słysząc te słowa syna, matka oniemiała, rozpłakała się ze wzruszenia i wzięła dziecko w ramiona. Długo tuliła i przyciskała do serca. A kamień leży do dziś w kuchni jako przestroga przed argumentem siły….
…Ta niezwykle mądra historia dobrze wprowadza nas w ducha niedzielnych czytań, które przypominają nam o trudnym obowiązku korygowania i upominania naszych bliźnich, kiedy czynią zło. Upomnienie braterskie powinno być zawsze dokonywane z wielką delikatnością i taktem, tak aby nie zranić uczuć osoby upominanej. Wystarczy nieraz dobre słowo,pochwała, uśmiech, zachęta, dobrze wybrany czas. Pamiętajmy również, aby tak upominać ludzi, jak sami chcielibyśmy być upominani.