… Pewien starszy człowiek opowiadał kiedyś historię ze swojej młodości. Lekkomyślnie narobił długów i nie miał z czego oddać. Ukradł więc ojcu złoty zegarek, którego ten nie nosił i go sprzedał. Miał jednak wrażliwe sumienie i nie mógł o tym swoim występku przestać myśleć. W końcu postanowił się przyznać. Poszedł do ojca, aby mu o wszystkim opowiedzieć. Ze wstydu i strachu nie mógł z siebie wydobyć słowa. Napisał więc na karteczce swoje przewinienie i bez słowa podał ją tacie. Następnie czekał ze spuszczoną głową na surową karę. Ojciec przeczytał jego wyznanie, zamknął oczy i po chwili podarł karteczkę. „Już jest dobrze, mój synu”- powiedział i przytulił go mocno do siebie. Okazało się, że od początku wiedział o wszystkim. Czekał jednak cierpliwie, aby syn przyszedł do niego i sam się do tego przyznał. „Od tego dnia kochałem ojca jeszcze bardziej”- powiedział starszy pan…

…Taki właśnie jest Pan Bóg- bezwarunkowo i bezgranicznie kochający, miłosierny Ojciec. Kiedy przyjdziemy w niedzielę na Mszę św. prośmy Boga, który nas kocha bezgranicznie, abyśmy obdarowani Jego miłością potrafili kochać innych…

… Umarł stary człowiek. Zostawił pięciu synów. Wszyscy synowie z rodzinami stawili się na pogrzebie. Wszyscy płakali, wszyscy przynieśli wieńce z napisami: „Najukochańszemu ojcu”… Wszyscy stali razem. Razem udali się na stypę i wspominali ojca. Potem wszyscy odjechali. Piękna wzruszająca uroczystość. Ktoś wiedział, że przed śmiercią, gdy ojciec przez długie miesiące leżał w chorobie, tylko jeden syn o nim pamiętał, tylko jeden przyjeżdżał, opiekował się nim i przywoził mu lekarstwa. Opatrywał odleżyny, rozmawiał i pocieszał. Dziwnym trafem był to ten syn, który miał najdalej. Na pięciu wieńcach pięć razy było napisane: „Wdzięczny syn”. Tylko w jednym przypadku była to prawda…
…Chrystus przestrzega nas przed faryzeizmem, czyli o życiu bez pokrycia, pustych gestach, nic nie znaczących słowach, fałszywym życiu. Uczestnicząc w niedzielnej Eucharystii uczmy się prawdziwej postawy, bez fałszu i obłudy…

… Pewien mężczyzna, który siedział w dalekobieżnym pociągu w przedziale pierwszej klasy, na każdej stacji wstawał i patrzył przez okno wyraźnie czymś zaniepokojony. Po przejechaniu czterech czy pięciu stacji współpasażerowie nie wytrzymali i zapytali: „Czy coś złego się, bo jest pan bardzo zdenerwowany?”. Wtedy ten człowiek powiedział: „ Jadę w złym kierunku. Powinienem przesiąść się już dawno. Ale tu jest tak komfortowo i ciepło!”. Udawał, że wszystko jest w porządku, bo było mu wygodnie…
…Pan Jezus zaprasza nas dziś na królewski bankiet, aby odmienić życie, aby zmienić kierunek codziennego życia. Jezus chce, abyśmy skorzystali z tego zaproszenia, bo chce naszego szczęścia…

W roku św. brata Alberta obchodzimy kolejny odpust parafialny ku czci bł. Wincentego Kadłubka. Wierni słowom Adama Chmielowskiego, zachęcającego nas do pokładania ufności w Panu, znajdźmy czas, by uczestniczyć w uroczystej Mszy Świętej, która odbędzie się 8. 10. 2017 r. (niedziela) o godz. 12.15 w budynku nowej świątyni.

Liturgii przewodniczyć będzie  ks. dr hab. Przemysław Kantyka. Oprawę muzyczną przygotuje ukraiński zespół z Tarnopola Głosy Aniołów, który po zakończonej Mszy Świętej zaprezentuje swoje utwory w formie koncertu

 Z błogosławieństwem Bożym proboszcz parafii

ks. Dariusz Sieradzy.