…Dziś, kiedy tak blisko już święta, a klimat świąteczny dawno się udzielił, liturgia tego okresu prowadzi nas do mieszkania Józefa. Zaglądamy do jego domu i obserwujemy, jak on przeżywał Adwent, jak on zareagował na wiadomość, że jego Małżonka Maryja pod swoim sercem nosi Zbawiciela.
Świat na Ciebie czeka, Panie. Pewnie nie cały. Część tego świata czeka tylko na święta, na upominki, na to, by spotkać się z rodziną, żeby pogościć się, żeby odpocząć. Nie chciałbym się zaliczyć do tej części świata, która już za Bogiem nie tęskni. Straszną jest rzeczą nie pragnąć już Boga.
Przychodząc do świątyni w tę ostatnią niedzielę adwentu wyrażamy pragnienie Boga. Czekamy więc na Tego, który narodził się w Betlejem, a teraz rodzi się w naszych sercach. Dlatego wołamy: Panie, przyjdź, umocnij nas i pociesz!…
