…Podczas jednej z wakacyjnych wypraw w długiej kolejce wywiązała się rozmowa polskiego księdza z młodą Ukrainką: „Co oznacza ten znak- zapytała wskazując na małą metalową rybkę. To znak Jezusa Chrystusa- ja
jestem chrześcijaninem. Ja nie wierzę w Boga- moim Bogiem są imprezy”…
…Gromadząc się w III Niedzielę Adwentu w świątyni warto się zastanowić nad tym za jakim Bogiem idę przez życie. Czy rzeczywiście myślę o zbawieniu. Już niedługo Boże Narodzenie i trzeba odpowiedzieć na te pytania, kiedy Jezus narodzi się w Betlejem…

…Josif Brodski, rosyjsko- amerykański poeta i eseista, żyjący w XX wieku, laureat literackiej Nagrody Nobla napisał w swoim wierszu:
„Torby, pakunki, worki, siatki, tutki,
czapki, krawaty, przekrzywione na bok.
Wszędzie woń dorsza, cynamonu, wódki,
świec, mandarynek, igliwia i jabłek.
Przez chaos twarzy i śnieżną zawieję
nie da się dojrzeć ścieżki do Betlejem”.
…Adwent coraz częściej przypomina nam świat z tego wiersza. Dlatego musimy odsunąć od siebie przedświąteczny chaos, czyli jak św. Jan Chrzciciel wyjść na pustynię. Musimy się wewnętrznie przygotować do godnego powitania Zbawiciela, podjąć wysiłek nawrócenia. Aby się to udało, należy się zdystansować od tysiąca nieistotnych drobiazgów. Uwolnić swoje myśli od rozproszenia, a skierować je ku Bogu. Wyjście na pustynię, czyli odsunięcie się od przedświątecznego bałaganu, a skupienie na sprawach duchowych, pozwoli nam znaleźć Zbawiciela w Betlejem…

…Zapytano młodego, modnie ubranego człowieka, który jeździł sportowym samochodem- jak się czuje? Odpowiedział, że beznadziejnie, bo szef nie dał mu premii, poza tym nie dostał urlopu na wyjazd na narty w Alpy, a awans trafił się jego koledze, a nie jemu. To samo pytanie zadano starszej kobiecie, która siedziała na wózku inwalidzkim. Reumatyzm powykrzywiał jej ręce, była sparaliżowana od pasa w dół. Kobieta odpowiedziała; „ Dobrze, proszę księdza, a w czym mogę księdzu pomóc?” Ta kobieta dobrze zrozumiała słowa z dzisiejszej Ewangelii: „ Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie” Dla niej nieustannie trwa Adwent, czyli czuwanie…
…Cztery świece na adwentowym wieńcu będą od dzisiaj odliczały czas, jaki pozostał do Bożego Narodzenia. Nie wolno nam zmarnować ani jednego dnia, ani jednej minuty. Szkoda byłoby, żeby te cztery tygodnie Adwentu znowu utonęły w przedświątecznej szamotaninie i gorączkowych przygotowaniach. Nadajmy tym przygotowaniom głębszy sens…

…Pewien król wraz ze swoim orszakiem wędrował przez pustynię. Ciągnęła za nim długa karawana wielbłądów przewożących w skrzyniach jego królewskie skarby: drogocenne kamienie i złote naczynia. Nagle jeden z wielbłądów z wycieńczenia osłabł i padł na ziemię. Z jego grzbietu osunęły się skrzynie, z których wypadły drogie kamienie, mieszając się z piaskiem. Król jednak nie zatrzymał pochodu. Co więcej- pozwolił sługom, paziom i giermkom zbierać cenne skarby i schować je dla siebie. Gdy słudzy zawzięcie szukali w piasku rozsypanych klejnotów, monarcha wędrował dalej pustynną drogą. Po chwili zauważył, że jeden z jego paziów nieustannie postępuje za nim. Zdziwiony zapytał go:
-Ty nie zatrzymałeś się, by nazbierać dla siebie trochę kosztowności?
Chłopiec z radością w oczach odpowiedział:
-Nie! Ja idę za moim królem!
…Naszym Królem jest Jezus Chrystus. Dziś w Jego uroczystość postawmy sobie bardzo ważne pytanie: czy ja idę za moim Królem i Zbawicielem? A może zostawiam Go samego i zajmuję się jakimiś błahostkami?…