…W jednej z parafii pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego, z okazji odpustu umieszczano specjalną skrzynkę na wezwania modlitewne pisane przez parafian. Przed Mszą św. wierni składali w niej swoje prośby, modlitewne intencje, z którymi przybywali w tym dniu do kościoła. Były one odczytywane podczas tzw. Modlitwy Wiernych. Wśród próśb znajdowały się proste i zwyczajne sformułowania: „Panie Boże, racz przemienić los chorej Marii, nie chodzącej od urodzenia!”; „Jezu Chryste, przemień życie Józefa, który od ponad 10 lat jest nałogowym pijakiem”;
„Jezu, odmień na lepsze życie Zofii, którą mąż pozostawił z czworgiem dzieci”. Były to prośby matek, żon, babć, sąsiadów, kolegów…
…Przybywając w to święto do kościoła może warto wznieść modlitwy o przemianę naszych serc…

…W jednej z fabryk w Polsce pracownicy dokuczali często jednemu z kolegów na widok jego religijnej postawy w pracy. Żegnał się przed i po pracy, tak samo przed i po jedzeniu. „Powiedz nam: W co wierzysz?”- pytali ironicznie. Pewnego dnia zagadnięty w ten sposób lekko się zdenerwował, odwrócił się więc do drwiących z niego kolegów ze słowami: „Dobrze, powiem wam, w co wierzę”. Uklęknął na środku hali fabrycznej, przeżegnał się, odmówił Wierzę w Boga, wstał i dodał: „Oto w co ja wierzę. A teraz proszę was, abyście powiedzieli mi, w co wy wierzycie?”. Kiedy wszyscy zamilkli, odezwał się do nich: „Nie chcecie mi powiedzieć- to ja wam powiem. Wy wierzycie w kieliszek, karty, kobiety, kombinowanie i robienie fuszerek”. Na te słowa zawstydzili się i zamilkli i od tej pory dali mu już spokój…
…Czy cenimy sobie największy skarb, jaki posiadamy- skarb naszej wiary? Czy staramy się ją nieustannie pogłębiać? Czy się o wiarę modlimy? Czy nie zaniedbujemy uczestnictwa w niedzielnej Eucharystii, naszej modlitwy osobistej, spowiedzi świętej? Czy wiara jest dla nas rzeczywiście tym skarbem, dla którego bylibyśmy gotowi poświęcić wszystko, nawet nasze życie?…

…Kilkanaście lat temu pewien biedny mężczyzna z New Jersey znalazł się w starej rodzinnej Biblii kilka tysięcy dolarów. Jak do tego doszło? Przed laty zmarła jego ciotka i w testamencie ofiarowała bratankowi tę książkę. Rozczarowany, odłożył ją na bok. Nigdy do niej nie zajrzał. Żył w nędzy. Będąc starcem zaczął pakować swe drobiazgi, by przenieść się do syna. Wziął do ręki zakurzoną Biblię, otworzył ją i ku swemu zdumieniu, ujrzał 20-to dolarowy banknot. Zaczął przerzucać karty i za każdą z nich wyciągnął taki sam banknot. Trzydzieści pięć lat żył w nędzy, choć miał tuż obok siebie skarb…

…W każdym egzemplarzu Pisma św. znajduje się skarb i to o wiele cenniejszy niż ileś tam dolarów, bo skarb, który wzbogaca nasze człowieczeństwo, uszlachetnia je, wynosząc aż do boskiego świata. Sięgajmy po ten skarb jak najczęściej, aby przynosić jak najlepsze plony w naszym życiu…

…W czasie wycieczki w góry pewien turysta spostrzegł człowieka, znajdującego się w niebezpieczeństwie. Sprowadził więc szybko pogotowie ratunkowe i uratował mu życie. Po wielu latach uratowany stanął w sądzie jako oskarżony o morderstwo. Ze zdumieniem poznał, że sędzią będzie jego dawny wybawca. Zwrócił się więc do niego z prośbą: „Ratuj mnie pan znowu!” Ale sędzia odpowiedział: „W tej chwili jestem sędzią i nic poradzić nie mogę…”

…Bóg często podaje nam swą rękę zbawczą w życiu, ale kiedyś będzie nam Sędzią. Jest to jedna z prawd, które dotyczą mądrości i roztropności chrześcijańskiej. Niekiedy jest ona „zakryta przed mądrymi i roztropnymi, a objawiona prostaczkom”(Mt 11,25)…