…W jednej z parafii w zachodnich Niemczech umarł ksiądz staruszek. Kuria biskupia nie przysyłała następcy, bo go nie miała. Takich osieroconych parafii na terenie Niemiec jest już więcej. Rada parafialna dała ogłoszenie do prasy i do Internetu. Napisali, że parafianie z wdzięcznością przyjmą także księdza emeryta, nawet ze słabym zdrowiem i zapewnią mu opiekę. Ogłoszenie jednak przez długie miesiące pozostało bez odzewu. Nie było wyjścia. Do kościoła dojeżdżał ksiądz z odległej o 50 km. sąsiedniej parafii, by choć od czasu do czasu odprawił Mszę św…

…Również i w Polsce w ostatnich latach następuje spadek powołań kapłańskich i zakonnych. Trzeba więc modlić się, aby nie zabrakło tych,którzy będą dla nas sprawować sakramenty. Trzeba również modlić się za kapłanów, aby nie ustali w gorliwości głoszenia Ewangelii…

…Całe nasze życie powinno być niejako wpisane w znak krzyża. Ojciec Kościoła- Tertulian- zachęca nas, abyśmy przy każdej okazji, przy wychodzeniu i wchodzeniu do domu, przy ubieraniu się i wkładaniu butów, przy myciu się, przy zapalaniu światła, przed pójściem spać, przy siadaniu i wstawaniu i przy każdej czynności, naznaczali nasze czoło znakiem krzyża. Abyśmy w ten sposób zaznaczali, że całe nasze życie należy do Jezusa- do Tego, który został za nas i dla nas ukrzyżowany…

…W dzisiejsze święto Zesłania Ducha św. pozwólmy, aby Duch św. złamał nasz egoizm, naszą chęć budowania życia w oparciu wyłącznie o dobra materialne, aby przezwyciężył nasze ograniczanie kontaktów do najbliższej rodziny. By przełamał w nas opór do przebaczenia z serca naszym nieprzyjaciołom, zwłaszcza tym mieszkającym z nami pod jednym dachem. Nie bójmy się przyjąć Ducha św., gdy do nas przychodzi. Nie bójmy się narodzić z Ducha i podążać do świętości. Prośmy o to słowami modlitwy św. Augustyna: „Bądź mym oddechem Duchu św., ażebym rozważał to co święte; bądź moją siłą Duchu św., ażebym czynił to, co święte; bądź mym pragnieniem Duchu św., ażebym ukochał to, co święte; bądź moją mocą Duchu św., ażebym strzegł tego co święte; strzeż mnie od złego Duchu św., ażebym nie stracił tego, co święte. Amen”…

…Jeden z niewierzących lekarzy opiekował się chorą na raka pacjentką, której zostało tylko kilka miesięcy życia. Zazwyczaj lekarz stara się pocieszać pacjenta. W tym wypadku było jednak inaczej. Bowiem chora pacjentka nie tylko nie potrzebowała żadnego pocieszenia, lecz sama podtrzymywała lekarza na duchu. W jej zachowaniu dawał się odczuć nadzwyczajny spokój. Zaczęło go to intrygować. Dlatego pewnego razu otwarcie zapytał; „ Czy mogłaby pani powiedzieć, co jest źródłem mężnego znoszenia cierpień i tak wielkiego wewnętrznego pokoju?” Wtedy pacjentka wskazała na wiszący na ścianie krzyż i odpowiedziała: „Chrystus, który umarł za mnie na krzyżu, pomaga mi pogodzić się z losem i znosić moje cierpienia”. Pełna wiary odpowiedź kobiety sprawiła, że ten niewierzący lekarz zaczął głęboko się nad tym zastanawiać. Po kilku miesiącach odnalazł swoją drogę do Boga…

…”Pamiętajmy, że jesteśmy może jedyną Biblią, którą niektórzy ludzie czytają”. Niewielu z nas czyta Pismo Święte i nie każdy też chce i umie czytać. Ale wszyscy interesują się i obserwują nas. Jaką Biblią Jesteśmy? Prawdziwą czy fałszywą? Czy całym naszym życiem świadczymy o Chrystusie?…